കത്ത്
കിട്ടി എനിക്കൊരു കടലാസ്സു കഷണം.
വലിച്ചെറിഞ്ഞതത്രെ കൂനയിൽ.
കണ്ടു, ഞാനതിൽ ഒരു പ്രണയം.
കാത്തു നിൽക്കുന്ന ഒരു ഹൃദയം.
അച്ചടിത്താളുകളേക്കാൾ മാധുര്യമേറെ,
സ്നേഹത്തിൽ ചാലിച്ച ആ കൂട്ടക്ഷരങ്ങൾ.
വാലറ്റം കണ്ടു ഞാൻ ഞെട്ടി,
സ്രാഷ്ട്ടാവ് താൻ തന്നെയത്രേ...
പ്രളയം
പട്ടിണിയും പരിവട്ടവും, വരിഞ്ഞു മുറുക്കുന്ന നിറ വയറും. കുഴിച്ചു മൂടിയ ആഗ്രഹങ്ങൾ വീര്യമേറും ലഹരിയായ് മോന്തിടുന്നു. ആറടി മണ്ണിൽ അന്തിയുറക്കുവാൻ ഈരടി പാട്ടുമായ് നീ വരുമ്പോൾ, എന്നോ മറന്നൊരു ഇരുചക്രോപാദിക്കായ് എവിടെയോ പാറി പറക്കുന്നു ഞാൻ...
Comments
Post a Comment