പനിനീർ പുഷ്പ്പം
ഇല്ല ഇനി ഒരു നാളെ എനിക്കായ്,
സമയമായ് ഒടുവിലെ യാത്രയ്ക്ക്.
നിശ്ചലം ഏതു നിമിഷവും,
ചലിച്ചീടുന്നു കാലൻ്റെ കയറുകൾ.
കാണുവാനാകുമോ,നിൻ ചാരെ
കൈ കോർത്തിരിക്കുവാനാകുമോ.
ആകില്ല പറയുവാനാ വാക്കുകൾ,
വരില്ലേ നീ ഒരു പനിനീർ പുഷ്പ്പവുമായി.
പ്രളയം
പട്ടിണിയും പരിവട്ടവും, വരിഞ്ഞു മുറുക്കുന്ന നിറ വയറും. കുഴിച്ചു മൂടിയ ആഗ്രഹങ്ങൾ വീര്യമേറും ലഹരിയായ് മോന്തിടുന്നു. ആറടി മണ്ണിൽ അന്തിയുറക്കുവാൻ ഈരടി പാട്ടുമായ് നീ വരുമ്പോൾ, എന്നോ മറന്നൊരു ഇരുചക്രോപാദിക്കായ് എവിടെയോ പാറി പറക്കുന്നു ഞാൻ...
Comments
Post a Comment